در بیست‌وششمین قسمت مترونوم به داستان ترانه پرستو از منوچهر سخایی می‌پردازیم. ترانه ای از عطالله خرم و شعر سیروس آرین پور که منوچهر آن را به یاد برادرش سرگرد محمود سخایی خواند، رییس شهربانی کرمان که در روز کودتای ۲۸ مرداد به طرز فجیعی در کرمان به قتل رسید، خواند. پادکست مترونوم را در پادگیرها، کانال تلگرام و سایت مترونوم گوش کنید.
مزار سرگرد محمود سخایی در قبرستان سیدحسین کرمان در قبل از انقلاب بدون ذکر نام‌خانوادگی بود (عکس ۱) و بعدها نام وی بصورت دستنویس به آن اضافه شد. بعد انقلاب سنگ مزاری بر آن نهاده شد که آنهم چندباری شکسته شد. (عکس ۲)
در اواخر دهه هفتاد محوطه گورستان سیدحسین تسطیح و تبدیل به فضای سبز شد. عکس از محل سابق گورستان در نزدیکی گنبد جبلّیه کرمان (موزه سنگ) که تبدیل به فضای‌سبز شده و متاسفانه هیچ‌اثری از مزار محمود سخایی باقی نماند. ( عکس ۳و ۴)
تنها یادگار باقی مانده از محمود سخایی نام خیابانی منشعب از خیابان حافظ و بالاتر از میدان حسن آباد تهران است. (عکس ۵ و ۶)
بنا بر وصیت منوچهر سخایی مزار او در گورستان پاسفیک ویو مموریال پارک کالیفرنیا (عکس ۷) به مدت ده سال سنگی نداشت تا سرانجام اردیبهشت امسال به همت فرزندان او سنگی برآن نهاده شد که شعر ترانه پرستو برآن نوشته شد؛ مزار او در نزدیکی بیژن پاکزاد طراح مشهور لباس قرار دارد.
داستان این ماجرا تاثرآور را در این قسمت مترونوم بشنوید.
عالی بود،ایشون خوااننده بینظیری بودند.
روحشون شاد و در ارامش.
بانشکر از شما